Eski zamanların birinde dünyayı aydınlatan ve ısıtan güneşle rüzgar arasında anlaşmazlık çıkmış. İkisi de ben daha önemliyim diyormuş. Ben senden daha güçlüyüm diye inatlaşan güneş ve rüzgar arasında çok uzun sürecek ve adeta bitmeyecek olan bir kavga başlamış. Güneş ne kadar güçlü olduğunu göstermek için bütün güçlü ışınlarını yeryüzüne göndermiş. Öyle sıcak olmuş ki insanlar sıcaktan bunalıyor ve gölgede olsalar dahi terliyorlarmış. Güneşin kızgınlığı geçmiyormuş. Gücünü kanıtlamak için dünyayı ısıttıkça ısıtıyormuş.
Güneş güç gösterisi yapar da rüzgar geri durur mu? Durmamış elbette güneş insanları bunaltan sıcaklığını dünyaya göndermeye devam ededursun. Rüzgar da bütün şiddetiyle esmeye başlamış. O kadar kızgınmış ki artık bir rüzgar değil adeta fırtınaymış. Şiddetle esiyor ve yeryüzündeki yaprakları, kumları hatta çatıları uçurmaya başlamış.
İnsanlar bu duruma bir türlü anlam veremiyormuş. Bu çok anlamsızmış güneş böylesine parlarken daha önce hiç rüzgar böyle şiddetli esmezmiş. Saatler günler böyle geçmeye başlamış. Güneş dünyayı yakıyor, rüzgar ise yeryüzündeki her şeyi uçuruyormuş. İnsanlar ikisinden de bıkmışlar artık güneşi de görmek istemiyor. Rüzgarı da hissetmek istemedikleri için evlerinden dışarı çıkmak istemiyorlarmış.
İnsanlar evlerine kapandığında bu güneş rüzgara: “Bak gördün mü, benim sıcaklığıma dayanamadılar saklandılar en güçlü benim.” demiş. Rüzgar güneşin bu sözlerine gülmüş ve: “Hayır en güçlü benim elbette benim şiddetimden korunmak için evlerine kapandı insanlar.” diye cevap vermiş.
Onların bu şekilde inatlaşmasının insanlara ve yeryüzüne verdiği zarardan bıkan doğa ana olaya el koyma zamanının geldiğine karar vermiş. “Yeter artık, ikiniz de çocuk gibi davranıyorsunuz. İkinize de emrediyorum bu kavgayı bitireceksiniz. İkinizin de gücü farklı ve insanlara faydalı olmalısınız. Bu şekilde zarar vermemelisiniz.” demiş.
Doğa ananın kızgın halinden güneş ve rüzgar çok etkilenmişler. Onu daha fazla kızdırmamak için kavgalarına bir son vermişler. Güneş artık dünyaya zarar verecek aşırı sıcak ışınlarını dünyaya göndermemiş. Rüzgar da şiddetli esmekten vazgeçmiş.
Güneşin ve rüzgarın kavgasının bitmesi en çok insanları mutlu etmiş. Onlarda normal hayatlarına dönebilmişler.
